zaterdag 26 november 2011

Verkeerde kant van de score

Het is ongemeen spannend in poule 9 van de 3e klasse. Voorafgaand aan de wedstrijd tegen Alliance '22 F2 zag de top-5 er zo uit: Bloemendaal F3 (8-22), Waterloo F1 (8-19), DSS F3 (8-19), Schoten F1 (8-19) en Alliance F2 (8-18). Met de ploeg uit Haarlem Zuid-West troffen we dus weer een serieuze concurrent.
Fietsend met Luuk langs de randweg richting LifeFit Centre bleek de zuidenwind flink tegen te blazen. Een van de helften (de eerste zo bleek) zouden we misschien kunnen profiteren van de forse rugwind via afstandpoeiers van onze specialisten Rick, Roan, Mehdi en ook Bas. Keeper Tim Z. kreeg het advies de bal in de eerste 20 minuten zo ver mogelijk uit te trappen, wat hij erg goed deed.
Alliance bleek zoals verwacht niet voor de poes. Ze speelden verzorgd voetbal en de wedstrijd ging gelijk op. Door een uitgekiend schot kwamen ze op voorsprong, maar al vlot maakten we de gelijkmaker. Mehdi was zo alert een verkeerde terugspeelbal op te pikken en die op eigen kracht tot doelpunt te promoveren: 1-1.
Toch lukte het de zwartgroenen om nog voor rust opnieuw te scoren. Tim K. kreeg een onopzettelijke beuk in een stevig duel om de bal, de scheidsrechter liet doorspelen en Alliance was net even alerter: 2-1.
In de tweede helft vochten alle DSS-ers voor elke bal; ook zij die balverlies wel eens wat makkelijk accepteren. Met de wind in de rug schoot nu Alliance wat vaker en sneller op doel, maar het duel kon nog alle kanten op.
Het was opnieuw Mehdi die de stand weer in evenwicht bracht. In een scrimmage bij het doel bleek hij de sterkste en scoorde zijn 12e competitiegoal. Samen met Roan is hij nu topscorer.
Gesteund door de wind kwam Alliance wat nadrukkelijker opzetten. Na eerst de kruising al te hebben geraakt wisten ze toch weer te scoren. Een vlammend afstandschot kwam te snel voor onze dappere keeper Tim.
Met nog een paar minuten op de klok ontketenden we nog een slotoffensief. Uit een van de corners die we verdienden kopte Rick op de lat. We kregen de bal er helaas niet meer in.
Goed geknokt, jongens! Tegen koploper Bloemendaal zullen we zaterdag opnieuw laten zien dat DSS F3 het elke tegenstander moeilijk kan maken.

SEIZOENDETAILS

zaterdag 19 november 2011

Geen 'Waterloo' bij Waterloo

Vorige week beëindigde ik mijn wedstrijdverslag met de zin "Als we volgende week de posities ook zo goed bezetten moet het mogelijk zijn om Waterloo F1 serieus partij de bieden".
Na de 6-1 nederlaag in de beker van twee weken gelden troffen datzelfde Waterloo in de competitie. Ditmaal waren we beter voorbereid en wist iedereen beter wat te doen. Vorige keer speelde de nummer 6 (Jan) een zo belangrijke rol in de fikse nederlaag dat het zaak was hem minder speelruimte te geven. Hoewel dit talent fysiek kleiner is dan al onze mannen keken ze huizenhoog tegen hem op. Uit het team kwam de suggestie om Sven op hem te zetten, iets dat ik ook al in mijn hoofd had. Sven vond het best, zeker als Bas hem zou helpen. Verder spraken we af dat de middenvelders wat dichter bij de eigen verdediging zouden blijven.
Net als in de bekerwedstrijd scoorden wij als eerste. Roan speelde Rick aan op zo'n 10 meter van het doel, waar die een van zijn befaamde afstandschoten losliet. De keeper kon er met geen mogelijkheid bij: 0-1.
De wat verdedigender taktiek maakte het de tegenstander moeilijker om bij ons doel te komen. Maar een solo-actie van de vaak ongrijpbare Jan deed Tim Z. toch vissen: 1-1.
Waterloo werd langzamerhand sterker, maar vooral Tim K. wist hun aanvallen vaak te onderbreken. Roodwitte Jan zwierf continu over het veld en vond feilloos de ruimtes. Voor rust scoorde hij nog tweemaal zodat we met achterstand van helft ruilden.
Verschillende van onze mannen informeerden daarin al naar de tegenstander van volgende week alsof ze wilden zeggen dat ze weinig vertrouwen meer hadden in een goed resultaat.
Roan zag het echter nog wel zitten en gaf zich op als vrijwilliger om de kleine Jan af te stoppen. Met Bas op doel en Tim Z. op Roans plek gaven we alles wat we nog hadden. Met veel geluk en puik keeperswerk hielden we de mannen uit Driehuis van scoren af.
Een beetje tegen het wedstrijdbeeld in verkleinden we de achterstand zelfs en hoe ...!! Uit een snelle counter kwam Mehdi in scoringspositie, zijn schot belandde voor de voeten van Merlijn. Die wist er niet echt weg mee, maar Tim Z. was ook meegelopen. De bal bleef in niemandsland liggen en Tim besloot in een fractie van een seconde tot een hakje. De bal rolde tergend langzaam vlak langs de paal het doel in: 3-2.
Helaas leverde de slotfase geen kansen meer op. We verkochten onze huid heel duur, maar een gelijkspel zou ook ietsje te veel zijn geweest. En nu vol vertrouwen naar Alliance F2, de volgende (sterke) tegenstander.

SEIZOENDETAILS

woensdag 16 november 2011

Het mahjongvirus tiert welig

Gisteravond kregen we - ten overvloede - het bewijs dat het mahjongvirus steeds meer mensen zijn greep krijgt. Bij Bamboe Acht betreft het weliswaar uitsluitend soortgenoten van 40+, maar verjonging kan op den duur niet uitblijven. Net op tijd nam het virus de overhand over een agressief griepvirus bij spelleider Eric, zodat hij het niet eerder op een speelavond genoteerde aantal van 36 (!) besmetten aan de tafels kon verwelkomen (welke club biedt er meer?). Penningmeester René was helaas niet onder hen want tegen zijn gelukkig tijdelijke klachten is het mahjongvirus nog niet opgewassen. Hij ontving vandaag een kaart vol beterschapswensen, een mooie ruiker en een zoen van de voorzitter.
Kanna, Bernadet, Bertie, Kas en Nel vormden het kwintet nieuwelingen bij wie de incubatietijd ten einde loopt. Als de voortekenen niet bedriegen zijn ook zij straks quasi niet meer te genezen. Ze zullen zich dan bij de 'happy many' hebben gevoegd.
Natuurlijk werd er ook nog gespeeld gisteravond. Het moet gezegd: ons vijftal had het niet gemakkelijk tijdens de vierde selectieavond. Gezamenlijk scoorden ze slechts vier mahjongs plus een valse. Voor de 'gevorderdenwong' zullen ze moeten blijven komen.
Heel wat beter vergaat het de nieuwe koploper Annet. Hoewel JanVDB zich aardig op dreef toonde hadden hij, Shui Ying en Len geen schijn van kans tegen de Haarlemse. De melding "Spel 'Ik kan er niets aan doen'" op het scoreformulier zegt dienaangaande genoeg.
Na een vertrouwenwekkend begin gaf lijstaanvoerder JanW een mahjong van 71 punten weg aan een stralende Viony. Haar hand (vier oplopende pungen van omkeerbare stenen) leek sterk op die van Nelleke waar Jan twee weken ook al tegenop liep. Men zou bijna gaan denken aan het bekende spreekwoord van die ezel ... Jan bleef overigens Viony uiteindelijk 3 mahjongpunten voor en incasseerde tevreden twee waardevolle tafelpunten. Harry ging met het 'been' lopen en Fons keek kansloos toe.
Inmiddels heeft Yvonne zich ook in de top gemeld. Ze speelde vooralsnog drie rondes en won die allemaal. Na een aarzelend begin profiteerde ze van het snelle speeltempo aan haar tafel. Aan geen van de andere tafels kwam men in de buurt van 15 spellen en, zo zou men denken, al helemaal niet aan Yvonne's eindsprint - haar handelsmerk - van vijf mahjongs in de laatste zes spellen. Maar aan tafel 5 presteerde Aty iets vergelijkbaars: met achtereenvolgens drie flinke mahjongs, een 'minimaaltje' en een remise stoof ze van -5 naar +299 mahjongpunten!
Aan tafel 8, ten slotte, ging het er spannend aan toe. Met nog één spel te gaan konden Jeroen, Irene en Eric nog aanspraak maken op de vier tafelpunten. Uiteindelijk kreeg geen van allen die omdat Irene's laatste mahjong haar op exact gelijke hoogte bracht met Eric en zij beiden drie punten scoorden.
Het zal toch niet zo zijn dat het mahjongvirus over twee weken nóg meer slachtoffers aan de tafels brengt...?

Deze tekst verscheen eerder op het weblog van Mahjongclub Bamboe Acht.

zaterdag 12 november 2011

Een regelmatige zege

Na de billenkoek van vorige week tegen Waterloo kon de F3 wel een opkikkertje gebruiken. In die wedstrijd bleek duidelijk waar de verbeterpunten zitten (veldbezetting, passing en aanname) en maandag hebben we daaraan uitgebreid aandacht besteed tijdens de training.
Daarnaast maakte ik drie A4-tjes waarop ik de posities (bij balbezit en balverlies) duidelijk uitbeeldde en ook de handelswijze bij de keeperbal. Zoals ik hoopte toonden ze zich geïnteresseerd in de velletjes en begrepen ze snel wat mijn bedoeling was.
Dat bleek ook in de wedstrijd tegen Onze Gezellen F2 die René floot bij afwezigheid van vaste scheids Bob. Bij balbezit zwermde het middenveld mooi uit en bij balverlies maakten de DSS-ers de ruimtes zo klein mogelijk. Vooral Rick werkte erg hard en legde veel meer meters af dan in eerdere wedstrijden.
Het moet gezegd dat de tegenstander meer weerwerk bood dan hun positie op de ranglijst deed vermoeden. Roan zette ons weliswaar snel met een geplaatst schot op 1-0, maar daarna stokte de productie omdat onze aanval niet door de taaie verdediging heenkwam.
In de rust was er weinig reden om veranderingen door te voeren. Het was meer van 'Ga zo door!'. En dat deden ze! Hoewel de passes lang niet altijd aankwamen zagen de enthousiaste toeschouwers wel dat er meestal een gedachte achter ze zat. Langzamerhand nam de druk op het OG-doel zo toe dat er goals moesten vallen. Nu eens van de zijkant dan weer middendoor kregen Rick, Mehdi en Roan legio kansen. Rick schoot de 2-0 binnen en Mehdi prikte 3-0 op het scorebord. De 4-0 komt op naam van Roan omdat hij een zeker doelpunt van Mehdi nog met zijn noppen raakte. Het mooiste doelpunt maakte Mehdi dan toch uit een beeldschone voorzet van Rick.
Als we volgende week de posities ook zo goed bezetten moet het mogelijk zijn om Waterloo F1 serieus partij de bieden.


SEIZOENDETAILS

Koha-workshop: mijn indruk

Gistermiddag nam ik deel aan de Koha-workshop van Kohala. Een eerdere kans, in september, glipte me door de vingers omdat ik die op het moment suprême vergat, dus ik was blij met de herkansing. Muziek Centrum Nederland (MCN) fungeerde - in de persoon van Paula Quint - als gastheer, maar het kersverse bedrijf Kohala organiseerde de workshop.
Koha (Maori voor het proces van schenken) is een web-based open source bibliotheekpakket, 10 jaar geleden geschapen door de Nieuw-Zeelandse softwareontwikkelaar Chris Cormack. Inmiddels is het wereldwijd verspreid met zwaartepunten in de VS en Frankrijk. In Nederland gebruiken slechts drie instituten de gratis software. Kohala vult de leemte op door een basispakket aan te bieden dat voorziet in projectbegeleiding, installatie, implementatie en ondersteuning van deze bibliotheeksoftware. Mede omdat Koha-gebruiker MCN - net als mijn werkgever Muziekbibliotheek van de Omroep - bladmuziek catalogiseert was mijn interesse gewekt. Wat Paula, Annemieke Jurgens en Ward van Wanrooij (beiden Kohala) vertelden klonk mij als muziek in de oren, al besef ik terdege dat het slechts het eerste gehoor betreft.
De overtuigendste pre is natuurlijk het feit dat Paula vertelde dat MCN er - met veel hulp van het Franse BibLibre - in slaagde de database van Donemus (en 12 andere databases/bestanden) met succes te converteren naar het nieuwe systeem. Dat is vertrouwenwekkend aangezien bladmuziek qua catalogisering speciale eisen stelt aan een bibliotheekpakket en omdat de catalogiseerwijze en de gegevensstructuur sterk lijken op die bij ons in de MCO-MB.
Koha gebruikt het MARC 21- (of het UNIMARC-)format wat uitnodigt tot het hanteren van een hoge catalogiseerstandaard. Het is daarmee klaar voor de in 2013 voorziene RDA-switch. Om internationale metadata-ontlening of -uitwisseling eenvoudig te maken is het Z39.50-protocol in het pakket geïntegreerd.
Paula en Ward toonden in hun presentaties onder andere de applicatiebeheersmodule die veel mogelijkheden herbergt. Koha werkt niet op een standalone pc, maar vereist een (Linux) webserver. De configuratie van de software is geen lekenwerk. Voorafgaand aan de implementatie van de software dient zeer goed te zijn nagedacht over de te gebruiken (sub)velden en de indexering.
Ik besloot de mogelijkheid om Koha zelf actief te ontdekken uit te stellen tot het moment waarop ik de 'sleutel' krijg tot de Kohala-proefomgeving. Zodoende kon ik Paula nog even spreken over de zorgwekkende situaties waarin onze werkgevers verkeren. Dit is niet het moment voor de Muziekbibliotheek van de Omroep om in nieuwe software te investeren, maar wie weet wat de toekomst brengt...

Deze tekst verscheen eerder op Bibliotheek 2.0

zondag 6 november 2011

De eerste nederlaag

Op wederom een stralende zaterdag speelden we de derde wedstrijd in onze bekerpoule, op het voor ons ongebruikelijke tijdstip van 12 uur. Waterloo F1 kwam op bezoek. Tot vorige week stond het team uit Driehuis trots bovenaan, totdat men onverwacht verloor tegen Schoten. We verwachtten dus een pittige tegenstander en die verwachting bleek gerechtvaardigd…
Waar sommige coaches hun beklag wel eens doen over een te slap begin hadden René en ik niets te klagen. DSS F3 schoot superscherp uit de startblokken. Mehdi wist het net zo snel te vinden dat ik de details ervan niet eens meekreeg. Het thuispubliek er eens lekker voor zitten. Met een verdediging als de onze heeft iedere tegenstander het lastig om te scoren. In de competitie kregen we pas zes doelpunten tegen en in de twee bekerwedstrijden trof Bloemendaal F6 een keer doel.
In het lange restant van de wedstrijd kregen we een les in positiespel die we ons hopelijk nog lang heugen. Tim K. en Luuk stonden continu tegenover een overmacht aan roodwitten, zeker toen we probeerden de drie snelle tegendoelpunten te compenseren. In de voorhoede was het ieder voor zich en niemand wist eigenlijk meer wat te doen. Zo wist Waterloo even bijna evenveel te scoren als al onze in de voorgaande wedstrijden, vooral dankzij hun nummer 6 (Jan) over wie bewonderend commentaar te horen was. We prezen ons gelukkig dat we deze afstraffing ‘maar in de beker’ kregen.
Over twee weken volgt de uitwedstrijd voor de competitie en we zullen keihard moeten trainen om in die wedstrijd aan te tonen dat we daarin de terechte medekoploper zijn.

SEIZOENDETAILS

Een bijzondere avond

We beleefden een bijzondere avond gisteren. Dankzij de komst van 33 (!) Bamboe Acht’ers konden we maar liefst 9 speeltafels klaarzetten. Enthousiast verwelkomde Eric kersvers clublid José en bovendien twee aspirant-leden (Bernadet en Kanna), die kwamen proefspelen. Daarna ‘kwetterden de mussen’ weer 2½ uur lang tijdens de derde selectieronde.
Kanna baarde in haar debuurpartij al direct opzien door de tafel te winnen, waarbij ze toch Nino en Rietje – en de nog vrij onervaren Marianne – aan haar zegekar bond. Bernadet was niet zo succesvol maar ze deed niettemin aardig mee met een zelfgepakte mahjong in het tweede spel. Koploper Jan slaagde er niet opnieuw in zijn tafel oppermachtig te winnen. Nelleke had de moed (en de wong) om voor een zuivere hand met vier oplopende pungen te gaan en die nog zelf te vervolmaken ook! Op het scoreformulier konden 91 punten worden genoteerd, waarmee ze dus in één spel 300 punten rijker was. Het spreekt vanzelf dat de beide Jannen deze klap niet meer te boven kwamen (en de passieve ‘Jodocus’ al helemaal niet …).
Van de overige tafelwinnaars verdient Christien wat extra aandacht. Na een qua resultaat teleurstellend verlopen mahjongmarathon (zie ook filmpje) – waar men haar als styliste strafte met een ‘afgrijselijke’ poedeltrofee – ging de Schoonhovense gisteravond goedgemutst naar huis. Met liefst zeven keer mahjong (in tien spellen) en een score van 242 punten spoelde ze deze vervelende ervaring snel weg. Ook René haalde een aardig gemiddelde (vijf mahjongs op rij in negen spellen) en 269 punten. Het ziet ernaar uit dat hij daarop even moet teren en we wensen hem een goede revalidatie na zijn aanstaande operatie.

Deze tekst verscheen eerder - met foto - op het weblog van Mahjongclub Bamboe Acht.