Eric leek het tot Reus te schoppen, maar moest zijn meerdere erkennen in de Vlaamse Reuzin Sophie Kemper. Wil won haar laatste partij van de dag en sprong in extremis naar de derde plaats. Bij de recreatieve spelers beklom Antoinette het podium met 11½ punt. Eric beschrijft hoe zijn toernooi verliep.
Na als toernooileider te hebben gefungeerd bij ons Valentijnstoernooi reisde ik met Luuk naar Rotterdam, gretig om na twee maanden weer zelf te spelen. De laatste toernooien (13 Wezen, Bondstoernooi, Kongrovers) bereikte ik steevast hoge klasseringen dus ik wilde van de kennelijke vorm/wong profiteren.
In de eerste speelronde trof ik Ronald, Anja van den Bogaart en Linda Mous (Reus-winnares in 2015). Ik begon met een zelfgepakte mahjong en dat bleek de opmaat voor een waterval van dergelijke mahjongs. Net toen Anja opstoomde besliste ik de partij met een selfpick van 43 punten. Dankzij de score van 255 punten prijkte ik direct bovenaan de tussenstand [correctie: in ronde 1 leidde Rudy Wong-Chung, red.].
In de tweede en derde rondes won ik ook mijn tafels overtuigend, eveneens met voor mij ongewoon hoge scores (resp. 220 en 207 punten). Kijkend naar de ranglijst vond ik mijn naam steeds op 1 terug (nummer 2 Sophie Kemper hield echter gelijke tred). Even flitste de gedachte aan de plaatselijke trots Feyenoord door mijn hoofd 'Vanaf de eerste speelronde aan kop en kampioen'. Jammer genoeg liep het (voor mij) anders.
Toen ik voor de laatste ronde naar tafel 8 liep werd ik verwelkomd door drie dames; Désirée Heemskerk won vorig jaar het toernooi, Nicole Haasbroek was een van mijn concurrenten voor de eindzege en Eugenie Teunissen voorkwam dat ik in november het 13 Wezen-toernooi op mijn naam kon schrijven. In het eerste spel gaf ik direct een mahjong weg aan Eugenie en meteen daarna aan Nicole. Hoewel Eugenies speelstijl me totaal niet ligt nam ik me voor rustig te blijven en me ook niet te laten afleiden door de dollende onderonsjes van Désirée en Nicole. In het vijfde spel wist ik een zuivere hand inclusief straat te verzilveren zodat ik weer licht in de plus kwam (en tweede achter Nicole).Helaas kwam ik er daarna niet meer aan te pas. Het lukte me Désirée voor te blijven en ik had het geluk dat Eugenie in het laatste spel de 4 punten van Nicole afsnoepte. Nonchalant langs haar tafel lopend zag ik dat Sophie 2 punten had gescoord. Ik won het toernooi dus niet en voelde me zelfs niet zeker van een podiumplaats. Verrast en verheugd merkte ik dat ik het toch tot vice-kampioen had geschopt. En mijn vreugde nam nog toe toen bleek dat onze club nog meer prijswinnaars leverde. Een toptoernooi, kortom! Dank voor de organisatie ENMV!
