Van Balkum junior debuteert overtuigend

Met enige regelmaat liet mijn zoontje Luuk me weten ook wel eens aan een toernooi mee te willen doen. Hij deed al eens mee aan ons eigen clubtoernooi en toen hij er laatst weer over begon zag ik het Bondstoernooi als een goede gelegenheid om zijn diep gekoesterde wens te vervullen. Probleem is echter dat Bamboe Acht geen jeugdlidmaatschap kent voor 9-jarigen. Het clubbestuur polste de Nederlandse Mahjong Bond die op de aanstaande ALV een voorstel voor een jeugdlidmaatschap ter goedkeuring zal voorleggen.
In afwachting daarvan mocht Luuk dus deelnemen in Utrecht. Het lot koppelde ons in de eerste ronde aan elkaar. In vier wedstrijden haalde Luuk driemaal een punt. Veel belangrijker voor zijn 'mahjongtoekomst' vond ik zijn gedrag aan tafel, de reacties van andere spelers en hoe hij zo'n lange dag fysiek en geestelijk zou doorkomen. Nou, hij was na die dag wel moe, maar niet helemaal uitgeput en verder was er ook geen reden om het bij een eenmalig optreden te laten. Luuk bleek bovendien zo enthousiast dat coach en speler hun voetbalafspraak afzegden en ik ons direct inschreef voor het Kongroverstoernooi van gisteren.
Ook naar Zaandam reden we - net als Jessica - mee met Jan en Aty. Bij de inschrijftafel lootte Luuk nummer 13, waar ik als competitiespeler met nummer 18 speelde. Het leek echter wel of ik Luuks nummer meetorste, want in de eerste drie matches haalde ik geen enkele keer mahjong (in minimaal 30 spellen!). Luuk had ook wat inspeeltijd nodig (0 resp. 1 punt), maar na de derde wedstrijdronde kwam hij me dolenthousiast verkondigen dat hij de tafel had GEWONNEN. Met die in totaal vijf tafelpunten conludeerde hij plagend dat ik hem al niet meer kon inhalen.
Natuurlijk probeerde ik het toernooi in elk geval positief af te sluiten. Dat lukte wonderwel. De wong kreeg kennelijk wat medelijden met me en zocht me nadrukkelijk op. Kongrover Wim en clubgenoten Nino en Jeroen hadden snel door dat ik op oorlogspad was en er voor hen weinig te halen viel. Met zes mahjongs in tien spellen snelde ik naar een troostresultaat.
Luuk was toen al af en toe poolshoogte komen nemen omdat de stoel onder zijn billen brandde. Ook hij trof - in Annet (nog kansrijk voor toernooiwinst) en Dini - twee clubleden aan tafel. Ze vertelden dat er geen kruid tegen Luuk was gewassen. Hij haalde naar eigen zeggen een mahjong of zes, won opnieuw de tafel en totaliseerde dus 9 punten voor de dag! Dat bleek genoeg voor een prachtige zesde plek in het recreantenklassement (er gingen al stemmen op om Luuk maar in mijn plaats te laten spelen bij de competitiespelers, maar om telaten spelen met die betweters ... ;)).
Als klap op de vuurpijl kreeg Luuk de speciaal voor deze gelegenheid in het leven geroepen 'jongste-deelnemer-prijs' (een mooie set Chinese massageballen, die hem op moeilijke momenten tot rust kan brengen ;)),
Tot aan het Valentijnstoernooi zal Luuk me confronteren met deze gedenkwaardige dag :).
Ook voor de club was het een bijzondere dag. Bamboe Acht leverde namelijk zowel de winnaar (Janie) als de nummer twee (Annet). Het wordt tijd voor een mooie yell die we bij huldigingssituaties ten beste kunnen geven. Suggesties?


Deze tekst verscheen eerder op de weblog van mahjongvereniging Bamboe Acht (met afbeeldingen)