maandag 1 december 2014
Basisinkomen, de oplossing?!
Vanaf vandaag zal ik ook uit naam van de Vereniging Basisinkomen de invoering het onvoorwaardelijk basisinkomen propageren.
maandag 1 september 2014
Chow Time! - van valse starts en goede finishes
Afgelopen weekend traden 84 mahjongers aan op het Chow Time - In vino veritas toernooi in Villejuif, prima georganiseerd door de locale club Fleur d'Orchidée.
Villejuif is een plaats met ongeveer 56.000 inwoners direct grenzend aan de zuidkant van Parijs. De afgelopen eeuw had de gemeente een uitgesproken linkse politieke signatuur en communistische burgemeesters. Straatnamen als Boulevard Maxime Gorki en Rue Tolstoi refereren daaraan en ook de vele sociale huurwoningen hebben de blokkerige bouwstijl die je ook in de (voormalige) socialistisch-communistische landen vindt.
Onder de negen aanwezige landgenoten bevonden zich twee Bamboe Acht'ers; Yvonne en ik. Samen met Ad en Pauline (ENMV) vormden we het team Qu'on PAYE. Deze teamnaam had ik bedacht, geënt op de naam IPAD, waaronder Ad en Pauline van samen met hun clubgenoten Désirée en Ingrid opereren.
Over de naam heerste hilariteit omdat die 'Dat we betalen' betekent, terwijl ik 'Opdat men betale' bedoelde. Aan het eindresultaat te zien was het een beetje van allebei ;).
Zaterdagochtend vloog KLM mij van Schiphol naar Charles de Gaulle (Parijs) en de RER (regiotrein) en de RATP (metro) brachten me uiteindelijk naar mijn (mahjong)vriendin Thérèse die in Villejuif woont. Talig als ze is deed ik haar een Nederlandse versie van Antoine Saint-Exupérys Le petit prince cadeau als boek en als hoorspel. Dat kon ze wel waarderen. Ze moet altijd zo lachen om de voor haar onuitspreekbare klanken ('ui', 'h' en vooral de 'g' natuurlijk).
Deze tekst verscheen eerder op de website van mahjongclub Bamboe Acht (met afbeeldingen)
Villejuif is een plaats met ongeveer 56.000 inwoners direct grenzend aan de zuidkant van Parijs. De afgelopen eeuw had de gemeente een uitgesproken linkse politieke signatuur en communistische burgemeesters. Straatnamen als Boulevard Maxime Gorki en Rue Tolstoi refereren daaraan en ook de vele sociale huurwoningen hebben de blokkerige bouwstijl die je ook in de (voormalige) socialistisch-communistische landen vindt.
Onder de negen aanwezige landgenoten bevonden zich twee Bamboe Acht'ers; Yvonne en ik. Samen met Ad en Pauline (ENMV) vormden we het team Qu'on PAYE. Deze teamnaam had ik bedacht, geënt op de naam IPAD, waaronder Ad en Pauline van samen met hun clubgenoten Désirée en Ingrid opereren.
Over de naam heerste hilariteit omdat die 'Dat we betalen' betekent, terwijl ik 'Opdat men betale' bedoelde. Aan het eindresultaat te zien was het een beetje van allebei ;).
Zaterdagochtend vloog KLM mij van Schiphol naar Charles de Gaulle (Parijs) en de RER (regiotrein) en de RATP (metro) brachten me uiteindelijk naar mijn (mahjong)vriendin Thérèse die in Villejuif woont. Talig als ze is deed ik haar een Nederlandse versie van Antoine Saint-Exupérys Le petit prince cadeau als boek en als hoorspel. Dat kon ze wel waarderen. Ze moet altijd zo lachen om de voor haar onuitspreekbare klanken ('ui', 'h' en vooral de 'g' natuurlijk).
Tegen half een registreerden we ons in teamverband en om 13 uur startte de eerste van zes ronden (à 120 minuten). Helaas kon ik ook ditmaal niet voorkomen dat ik een valse start nam. Tegen EK-organisator Laurent en de Italianen Giacomo en Marco slaagde ik er niet in een punt te scoren. Met een self-drawn in het 2e, een mahjong van 21 punten in het 8e spel en twee weggegeven mahjongs stond ik na de westronde schijnbaar veilig op de 3e plek. Ik gaf echter nog een mahjong weg en met twee flinke winnende handen op een rij verdrong Marco me nog naar de traditionele 'openingsnul'.
In ronde 2 - met Emma (FR), Romain (FR) en Anton (NL) - ging het maar iets beter. Vanaf het 3e spel stond ik op 1 tafelpunt en na drie door mij weggegeven mahjongs zakte ik even naar de vierde plaats. Mijn drie mahjongs in de tweede helft waren meer waard dan de drie die Anton maakte, zodat ik gelukkig derde werd.
In de slotpartij van dag 1 trof ik zwijgzame Francesco (IT), zeer vriendelijke Christophe (FR) en beruchte Benoît (FR). Christophe en ik begonnen elk met twee mahjongs (de mijne zelfgepakt). Benoît werd onrustig, begon zwaar te zuchten en klaagde over zoveel mazzel voor ons. De lucht klaarde op toen hij er direct twee op rij scoorde. Er viel verder weinig te merken van de reputatie die hij heeft opgebouwd. Ik had overigens een snel antwoord op zijn inhaalactie en wist de 4 punten rustig naar binnen te loodsen. Het totaal van 5 punten leverde me een plaatsje op in de bovenste regionen van het 'rechterrijtje'.
Redelijk tevreden liet ik me met Ad, Pauline, Yvonne, Thérèse, Emma, Oscar en Marjan meedrijven naar restaurant Show devant. Ad bleek een uitstekende keus te hebben gemaakt - wat niet meevalt in Villejuif - en ik heb genoten van mijn tafelgenoten en van wat ik voorgeschoteld kreeg (fricassées de gésiers d'oie confits aux pleurotes / escalope de sandre au beurre rouge, pomme miette au thym / 3 boules de glace vanille / twee halve liters Grimbergen Blond).
Op zondag beleefde ik opnieuw een valse start, maar nu zelfs voordat ik aan de mahjongtafel verscheen. Toen we om zeven uur opstonden bleek dat in Thérèses appartement geen druppel water uit de kranen kwam. In de rest van het complex ook niet, maar dat konden we vanwege het vroege tijdstip niet checken. Bezorgd, ongewassen en zonder een kop koffie/thee zijn we - bekomen van de eerste schrik - maar naar de toernooilocatie gegaan. Ik heb me daar op het toilet opgefrist. Punten leverde me dat in ronde 4 echter niet op... Dutch Open-winnaar Frédéric (FR) en zijn landgenoot Daniel verdeelden de mahjongs onder elkaar. Zeker eerstgenoemde had veel geluk, want vaak maar een kans op mahjong (terwijl ik er regelmatig meerdere had). Russische Anastasia en ik stonden dicht bij elkaar totdat ik - net als in ronde 2 - driemaal achtereen 'mahjong' hoorde roepen bij door mij weggegooide stenen... Ik dacht de schade blijvend te hebben gerepareerd met een self-pick, maar met een vriendelijke glimlach wipte ze toch weer over mij heen. Met zeven puntjes verschil glipte me het tafelpunt door de vingers.
In ronde 2 - met Emma (FR), Romain (FR) en Anton (NL) - ging het maar iets beter. Vanaf het 3e spel stond ik op 1 tafelpunt en na drie door mij weggegeven mahjongs zakte ik even naar de vierde plaats. Mijn drie mahjongs in de tweede helft waren meer waard dan de drie die Anton maakte, zodat ik gelukkig derde werd.
In de slotpartij van dag 1 trof ik zwijgzame Francesco (IT), zeer vriendelijke Christophe (FR) en beruchte Benoît (FR). Christophe en ik begonnen elk met twee mahjongs (de mijne zelfgepakt). Benoît werd onrustig, begon zwaar te zuchten en klaagde over zoveel mazzel voor ons. De lucht klaarde op toen hij er direct twee op rij scoorde. Er viel verder weinig te merken van de reputatie die hij heeft opgebouwd. Ik had overigens een snel antwoord op zijn inhaalactie en wist de 4 punten rustig naar binnen te loodsen. Het totaal van 5 punten leverde me een plaatsje op in de bovenste regionen van het 'rechterrijtje'.
Redelijk tevreden liet ik me met Ad, Pauline, Yvonne, Thérèse, Emma, Oscar en Marjan meedrijven naar restaurant Show devant. Ad bleek een uitstekende keus te hebben gemaakt - wat niet meevalt in Villejuif - en ik heb genoten van mijn tafelgenoten en van wat ik voorgeschoteld kreeg (fricassées de gésiers d'oie confits aux pleurotes / escalope de sandre au beurre rouge, pomme miette au thym / 3 boules de glace vanille / twee halve liters Grimbergen Blond).
Op zondag beleefde ik opnieuw een valse start, maar nu zelfs voordat ik aan de mahjongtafel verscheen. Toen we om zeven uur opstonden bleek dat in Thérèses appartement geen druppel water uit de kranen kwam. In de rest van het complex ook niet, maar dat konden we vanwege het vroege tijdstip niet checken. Bezorgd, ongewassen en zonder een kop koffie/thee zijn we - bekomen van de eerste schrik - maar naar de toernooilocatie gegaan. Ik heb me daar op het toilet opgefrist. Punten leverde me dat in ronde 4 echter niet op... Dutch Open-winnaar Frédéric (FR) en zijn landgenoot Daniel verdeelden de mahjongs onder elkaar. Zeker eerstgenoemde had veel geluk, want vaak maar een kans op mahjong (terwijl ik er regelmatig meerdere had). Russische Anastasia en ik stonden dicht bij elkaar totdat ik - net als in ronde 2 - driemaal achtereen 'mahjong' hoorde roepen bij door mij weggegooide stenen... Ik dacht de schade blijvend te hebben gerepareerd met een self-pick, maar met een vriendelijke glimlach wipte ze toch weer over mij heen. Met zeven puntjes verschil glipte me het tafelpunt door de vingers.
Ronde 5 bracht me aan tafel met drie zwijgzame, gedreven en voorzichtig spelende Fransen. Hoewel Cedric in het tweede spel een aardige self-pick maakte, nam Stéphane een snelle voorsprong die hij opzichtig (en succesvol) ging verdedigen. Met een zelfgepakte mahjong kwam ik terug uit een achterstand en toen Marion mij een bamboe 6 leverde voor een mooie
all fives waren de twee punten binnen.
De zesde ronde bracht me opnieuw twee punten tegen opnieuw drie Fransen. Cathérine J. teerde lang op twee self-drawn mahjongs. Ze deed daar nog een derde bij toen ik te dicht naderde (na drie mahjongs in vier spellen). In die fase passeerde ik wel Matthieu, terwijl Cathérine X. er niet in slaagde zicht te krijgen op een punt.
Ik sloot het toernooi dus met 9 punten af, wat me een 51e plek opleverde (stationair 280e op de EMA-ranglijst). Lang niet voldoende dus om de speciale prijs voor niet-Fransen te winnen; een mahjongset van het EK in Straatsburg. Ook Pauline (14 p., 20e, beste landgenoot), Yvonne (11 p., 33e) en Ad (9 p., 48e) wonnen die niet (maar wel Italiaanse Ombretta). Ons team eindigde op een acceptabele 8e plaats. Terwijl ik gezellig samen met mijn teamgenoten per auto terugreisde concludeerde ik: Men betaalde ons dus, maar wij betaalden met ongeveer gelijke munt terug :).
Merci, les Villejuifois!
De zesde ronde bracht me opnieuw twee punten tegen opnieuw drie Fransen. Cathérine J. teerde lang op twee self-drawn mahjongs. Ze deed daar nog een derde bij toen ik te dicht naderde (na drie mahjongs in vier spellen). In die fase passeerde ik wel Matthieu, terwijl Cathérine X. er niet in slaagde zicht te krijgen op een punt.
Ik sloot het toernooi dus met 9 punten af, wat me een 51e plek opleverde (stationair 280e op de EMA-ranglijst). Lang niet voldoende dus om de speciale prijs voor niet-Fransen te winnen; een mahjongset van het EK in Straatsburg. Ook Pauline (14 p., 20e, beste landgenoot), Yvonne (11 p., 33e) en Ad (9 p., 48e) wonnen die niet (maar wel Italiaanse Ombretta). Ons team eindigde op een acceptabele 8e plaats. Terwijl ik gezellig samen met mijn teamgenoten per auto terugreisde concludeerde ik: Men betaalde ons dus, maar wij betaalden met ongeveer gelijke munt terug :).
Merci, les Villejuifois!
Deze tekst verscheen eerder op de website van mahjongclub Bamboe Acht (met afbeeldingen)
vrijdag 1 augustus 2014
Europese Kampioenschap Mahjong: 161e van 204 deelnemers
We schrijven de morgen na de laatste dag van het Open Europees Kampioenschap en ik geniet nog uitgebreid na van een heerlijk toernooi. Vanuit de tuin van mijn paradijselijke B&B in Neumühl schets ik hoe ik een en ander heb beleefd.
Wil, Yvonne , Harry en ik - met 200 anderen - aantreden in de prestigieuze EK-arena, die voor de gelegenheid was opgebouwd in Straatsburg. In elf ronden van twee uur - verdeeld over drie dagen - maten we onze krachten met Chinezen, Japanners, Fransen, Italianen, Denen, Russen, Belgen en spelers van nog andere nationaliteiten.
Met sommige spelers heb je direct een klik, andere liggen je minder en met sommigen kun je gewoon geen woord wisselen (alleen handen schudden, vriendelijk knikken, en good luck uitwisselen).
De openingsceremonie op donderdagavond was een mooi gebeuren waarin mede-organisator Laurent Claudel de prachtige, door hem gemaakte introductiefilmjes aan elkaar reeg. Zijn partner Thierry Bourgeois heette iedereen welkom in het Frans, waarop Engelse, Japanse en Chinese vertalingen volgden.
Samen met het galadiner - waarvoor sommigen zich hadden opgetut in de gevraagde kleuraccenten oranje, blauw en wit - was het al een hele zit, die werd opgeluisterd door een illusionist. Diens afsluitende show liet ik daarom aan mij voorbijgaan.
De toernooidagen startten steevast om 7.30u met een lopend buffet, waarna een uur laten het echte werk begon. Ik had dus een bed & breakfast in Duitsland en genoot van het halfuurtje fietsen naar Pavillon Joséphine.
Aan de eerste tafel kwam ik Ivan (Spanje), Fabrizio (Italië) en de mij welbekende Alessia (Italië) tegen. Het eerste spel won ik met all pungs, reversible tiles en halverwege koesterde ik een kleine voorsprong. Maar de drie anderen haalden samen acht selfpicks en speelden me zo naar de laatste plaats.
In de tweede ronde wist ik vijf mahjongs te maken (w.o. twee selfdrawn), waarmee ik de tafel won. Extra opsteker was dat ik Peter Van Damme (België) wist te verslaan, wat me nog niet eerder lukte.
Daarmee waren de tafelpunten voor de eerste dag ook meteen geteld. In ronde 3 nam de uiterst vriendelijke Duitser Norbert in het laatste spel zoveel risico dat hij zijn tafelwinst verspeelde. Dat was nog tot daar aan toe, maar het kostte mij ook een zorgvuldig bijeengespeeld punt Ook in de vierde ronde noteerde men voor mij een nul, onder meer doordat ik een chicken hand maakte met de vierde ringen 6...
De tweede dag had een zelfde verloop. Ik begon weer slecht (tegen onder meer de latere Europees kampioen Michael Zahradnik): geen enkele mahjong, vier weggegeven en daarbij vijf selfpicks tegen en twee remises.
Een van mijn doelen was te winnen van mijn Franse vriendin Thérèse, die ik in de zesde ronde trof. Halverwege leek het daar van geen kanten op, maar daarna scoorde ik 5 mahjongs (twee selfdrawn) en stormde ik naar de zege.
Daarna volgde een partij tegen de sterke Edwin (Singapore) en twee bevallige en kundige dames: Caroline (België) en Giusy (Italië). Ik hield me uitstekend staande tot het moment dat ik met een wachtende hand letterlijk even achterover leunde en over het hoofd zag dat er nog een steen achter de muur schuilging; dode hand dus. Het kostte even tijd om dat leermoment ten volle te benutten en in die tijd maakte Caroline twee waardevolle selfpicks en gooide ik de andere twee elk een keer uit (zero points).
De achtste ronde leverde me een punt op, maar bij de start van het laatste spel had ik - met slechts 5 punten achterstand op Gerda (Nederland) - zelfs serieus zicht op een tweepunter. Ik bereikte daarin een wachtende hand. Die bleek Gerda ook te hebben en ik vond een waardeloze steen die zij echter goed kon gebruiken ...: 1 point.
De slotdag begon ik eens niet met een nul. Ik beleefde in die 9e ronde echter wel mijn 'worst moment'. In het vierde spel riep ik bij een snel verkregen concealed hand tevreden 'hu'. Ik had de punten al doorgegeven aan oostenwind Michele (Italie) toen Ingrid (Nederland) opmerkte dat twee tekens 2 en een tekens 3 geen geldige chow vormen. Dat was voor mij een onplezierige verrassing die me 60 punten kostte. Briesend en buffelend wist ik uiteindelijk de arme boodschapper weer in te halen: 1 punt.
Ik begon te merken dat veel spelers al wat moe begonnen te worden. Een van de symptomen is dat vaker een beroep wordt gedaan op de scheidrechters. Ik voelde me echter nog best fit en over mijn 10e ronde was ik echt tevreden. Ik trof daarin Gérard (Zwitserland, 3e op NK in Nieuw-Vennep), Joe (Frankrijk) en Koichi (Japan), die allen zeer verdedigend speelden. Ik besloot in de prudentie mee te gaan en slaagde erin slechts twee mahjongs weg te geven (voor mijn doen niet slecht). Ik stond op een solide 2e plaats achter klasbak Joe. Gérard moest in het laatste spel een selfpick van minimaal 16 maken om me nog een punt afhandig te maken. Ik stoof naar een wachtende chicken hand om hem die kans te ontnemen. Gelukkig zag ik op tijd dat ik twee dezelfde chows had en had dus nog tijd nodig om die echt wachtend te maken. In dat moment sloeg Gérard toe. Hij scoorde exact 16 punten (exclusief 3 bloemen) en liet me in shock achter...
Ik sloot het toernooi af met de gewenste 'bang' Aan tafel met uitsluitend vrouwen - Eti (Hongarije), Cathérine (Frankrijk) en Shi (Denemarken) - trok ik direct van leer. Met drie selfpicks in vier spellen raasde ik naar 181 punten. In de loop van het spel zakte in net onder de +100, maar boorde de ontstane hoop de grond in met opnieuw een zelfgetrokken mahjong. Geroutineerd speelde ik de partij uit (onder meer met twee remises).
De 161e plaats (op 204) - met 15 tafelpunten in 11 ronden - is natuurlijk niet iets om je voor op de borst te kloppen. Van de ontmoetingen met klassespelers denk ik echter flink wat te hebben geleerd, vooral op het vlak van verdediging. Hoe dan ook had ik deze ervaring voor geen goud willen missen. Op dus naar de volgende kwalificatie! :)
Graag bedank ik Wil (89e), Yvonne (136e) en Harry (190e) voor het echte teamgevoel (Kong 8 Bamboos eindigde als 42e), hun luisterende oren en het gezellige samenzijn. Daarnaast bedank ik de ooievaars op Paviljoen Joséphine voor hun inspirerende geklepper. En speciaal ook mijn grote dank aan Jan en Aty, die hun vakantie afstemden op het toernooi en zowel zaterdag als zondag kwamen supporteren!
Resultaten van de Bamboe Acht'ers op het OEMC 2014
Wil plaats 89 21 TP -42 mp (statistiek)
Yvonne plaats 136 17 TP -240 mp (statistiek)
Eric plaats 161 15 TP -363 mp (statistiek)
Harry plaats 190 11 TP -426 mp (statistiek)
Hier de volledige uitslag
Wil, Yvonne , Harry en ik - met 200 anderen - aantreden in de prestigieuze EK-arena, die voor de gelegenheid was opgebouwd in Straatsburg. In elf ronden van twee uur - verdeeld over drie dagen - maten we onze krachten met Chinezen, Japanners, Fransen, Italianen, Denen, Russen, Belgen en spelers van nog andere nationaliteiten.
Met sommige spelers heb je direct een klik, andere liggen je minder en met sommigen kun je gewoon geen woord wisselen (alleen handen schudden, vriendelijk knikken, en good luck uitwisselen).
De openingsceremonie op donderdagavond was een mooi gebeuren waarin mede-organisator Laurent Claudel de prachtige, door hem gemaakte introductiefilmjes aan elkaar reeg. Zijn partner Thierry Bourgeois heette iedereen welkom in het Frans, waarop Engelse, Japanse en Chinese vertalingen volgden.
Samen met het galadiner - waarvoor sommigen zich hadden opgetut in de gevraagde kleuraccenten oranje, blauw en wit - was het al een hele zit, die werd opgeluisterd door een illusionist. Diens afsluitende show liet ik daarom aan mij voorbijgaan.
De toernooidagen startten steevast om 7.30u met een lopend buffet, waarna een uur laten het echte werk begon. Ik had dus een bed & breakfast in Duitsland en genoot van het halfuurtje fietsen naar Pavillon Joséphine.
Aan de eerste tafel kwam ik Ivan (Spanje), Fabrizio (Italië) en de mij welbekende Alessia (Italië) tegen. Het eerste spel won ik met all pungs, reversible tiles en halverwege koesterde ik een kleine voorsprong. Maar de drie anderen haalden samen acht selfpicks en speelden me zo naar de laatste plaats.
In de tweede ronde wist ik vijf mahjongs te maken (w.o. twee selfdrawn), waarmee ik de tafel won. Extra opsteker was dat ik Peter Van Damme (België) wist te verslaan, wat me nog niet eerder lukte.
Daarmee waren de tafelpunten voor de eerste dag ook meteen geteld. In ronde 3 nam de uiterst vriendelijke Duitser Norbert in het laatste spel zoveel risico dat hij zijn tafelwinst verspeelde. Dat was nog tot daar aan toe, maar het kostte mij ook een zorgvuldig bijeengespeeld punt Ook in de vierde ronde noteerde men voor mij een nul, onder meer doordat ik een chicken hand maakte met de vierde ringen 6...
De tweede dag had een zelfde verloop. Ik begon weer slecht (tegen onder meer de latere Europees kampioen Michael Zahradnik): geen enkele mahjong, vier weggegeven en daarbij vijf selfpicks tegen en twee remises.
Een van mijn doelen was te winnen van mijn Franse vriendin Thérèse, die ik in de zesde ronde trof. Halverwege leek het daar van geen kanten op, maar daarna scoorde ik 5 mahjongs (twee selfdrawn) en stormde ik naar de zege.
Daarna volgde een partij tegen de sterke Edwin (Singapore) en twee bevallige en kundige dames: Caroline (België) en Giusy (Italië). Ik hield me uitstekend staande tot het moment dat ik met een wachtende hand letterlijk even achterover leunde en over het hoofd zag dat er nog een steen achter de muur schuilging; dode hand dus. Het kostte even tijd om dat leermoment ten volle te benutten en in die tijd maakte Caroline twee waardevolle selfpicks en gooide ik de andere twee elk een keer uit (zero points).
De achtste ronde leverde me een punt op, maar bij de start van het laatste spel had ik - met slechts 5 punten achterstand op Gerda (Nederland) - zelfs serieus zicht op een tweepunter. Ik bereikte daarin een wachtende hand. Die bleek Gerda ook te hebben en ik vond een waardeloze steen die zij echter goed kon gebruiken ...: 1 point.
De slotdag begon ik eens niet met een nul. Ik beleefde in die 9e ronde echter wel mijn 'worst moment'. In het vierde spel riep ik bij een snel verkregen concealed hand tevreden 'hu'. Ik had de punten al doorgegeven aan oostenwind Michele (Italie) toen Ingrid (Nederland) opmerkte dat twee tekens 2 en een tekens 3 geen geldige chow vormen. Dat was voor mij een onplezierige verrassing die me 60 punten kostte. Briesend en buffelend wist ik uiteindelijk de arme boodschapper weer in te halen: 1 punt.
Ik begon te merken dat veel spelers al wat moe begonnen te worden. Een van de symptomen is dat vaker een beroep wordt gedaan op de scheidrechters. Ik voelde me echter nog best fit en over mijn 10e ronde was ik echt tevreden. Ik trof daarin Gérard (Zwitserland, 3e op NK in Nieuw-Vennep), Joe (Frankrijk) en Koichi (Japan), die allen zeer verdedigend speelden. Ik besloot in de prudentie mee te gaan en slaagde erin slechts twee mahjongs weg te geven (voor mijn doen niet slecht). Ik stond op een solide 2e plaats achter klasbak Joe. Gérard moest in het laatste spel een selfpick van minimaal 16 maken om me nog een punt afhandig te maken. Ik stoof naar een wachtende chicken hand om hem die kans te ontnemen. Gelukkig zag ik op tijd dat ik twee dezelfde chows had en had dus nog tijd nodig om die echt wachtend te maken. In dat moment sloeg Gérard toe. Hij scoorde exact 16 punten (exclusief 3 bloemen) en liet me in shock achter...
Ik sloot het toernooi af met de gewenste 'bang' Aan tafel met uitsluitend vrouwen - Eti (Hongarije), Cathérine (Frankrijk) en Shi (Denemarken) - trok ik direct van leer. Met drie selfpicks in vier spellen raasde ik naar 181 punten. In de loop van het spel zakte in net onder de +100, maar boorde de ontstane hoop de grond in met opnieuw een zelfgetrokken mahjong. Geroutineerd speelde ik de partij uit (onder meer met twee remises).
De 161e plaats (op 204) - met 15 tafelpunten in 11 ronden - is natuurlijk niet iets om je voor op de borst te kloppen. Van de ontmoetingen met klassespelers denk ik echter flink wat te hebben geleerd, vooral op het vlak van verdediging. Hoe dan ook had ik deze ervaring voor geen goud willen missen. Op dus naar de volgende kwalificatie! :)
Graag bedank ik Wil (89e), Yvonne (136e) en Harry (190e) voor het echte teamgevoel (Kong 8 Bamboos eindigde als 42e), hun luisterende oren en het gezellige samenzijn. Daarnaast bedank ik de ooievaars op Paviljoen Joséphine voor hun inspirerende geklepper. En speciaal ook mijn grote dank aan Jan en Aty, die hun vakantie afstemden op het toernooi en zowel zaterdag als zondag kwamen supporteren!
Resultaten van de Bamboe Acht'ers op het OEMC 2014
Wil plaats 89 21 TP -42 mp (statistiek)
Yvonne plaats 136 17 TP -240 mp (statistiek)
Eric plaats 161 15 TP -363 mp (statistiek)
Harry plaats 190 11 TP -426 mp (statistiek)
Hier de volledige uitslag
Deze tekst verscheen eerder op de website van mahjongclub Bamboe Acht (met afbeeldingen)
donderdag 10 april 2014
Een basisinkomen is als Haarlemmerolie
In de acht maanden die ik nu baanloos ben, zoek ik naar hoe ik mijn leven wil vormgeven. Dat ervaar ik als een interessant en zelfs heilzaam proces. Ik bewandel daarbij nog te veel paden, maar het idee van een onvoorwaardelijk basisinkomen heeft me stevig in zijn greep. Een onvoorwaardelijk basisinkomen is een betaling zonder verplichtingen voor iedereen, die voldoende is om als volwaardig lid van de samenleving te kunnen functioneren. Inmiddels ben ik lid geworden van de Vereniging Basisinkomen en de Basis Inkomen Partij.
Op zoek naar meer informatie en inspiratie bezocht ik gisteren het interviewdebat over het onvoorwaardelijk basisinkomen in de Amsterdamse Academische Club van de Universiteit van Amsterdam. Twee keurig in het pak gestoken economiestudenten vuurden kritische vragen af op BIEN-oprichter en -erevoorzitter Guy Standing en UvA-hoogleraar arbeidsverhoudingen Paul de Beer. Gezien hun achtergrond begrijpelijk vroegen de studenten met name naar de financiële implicaties van zo’n basisinkomen. Ik gebruikte de gelegenheid om vragen te stellen door Guy Standing meer te laten ingaan op de ethische, humanitaire en sociale voordelen. Die pluspunten zijn er genoeg en die spreken mijns inziens een breder publiek aan. Een van Standings uitspraken licht ik er even uit ‘You have to proove you are a deserving poor’, oftewel in het huidige systeem van sociale zekerheid moet je bewijzen dat je recht op hebt op een uitkering (voorwaardelijk dus). Om dat recht te toetsen is een uitgebreid netwerk van controlerende instanties gecreëerd. Vanuit menselijk standpunt vindt hij dat systeem verwerpelijk (en ik ook). Het is gebaseerd op wantrouwen en maakt de (potentiële) ontvangers onzeker.
Paul de Beer denkt echter dat een onvoorwaardelijk basisinkomen in onze Westerse maatschappij moeilijk zal zijn in te voeren. Het vigerende ‘voor-wat-hoort-wat’-principe ziet hij als het voornaamste struikelblok, omdat het op gespannen voet staat met de onvoorwaardelijkheid van de uitkering.Artikel 22 van de Universele verklaring van de rechten van de mens stelt: Everyone, as a member of society, has the right to social security and is entitled to realization, […], of the economic, social and cultural rights indispensable for his dignity and the free development of his personality. Het onvoorwaardelijk basisinkomen kan (moet) dus worden gezien als een mensenrecht.
Vandaag toog ik naar Brussel voor een conferentie met de titel ‘Unconditional Basic Income: Emancipating European Welfare’, voorgezeten door de European Economic and Social Committee.Vertegenwoordigers van diverse organisaties, die het onvoorwaardelijke basisinkomen prominent op hun agenda’s hebben, vonden hier een platform voor uitwisseling en inspiratie. Met name de toespraken van Amana Ferro (EAPN), Philippe Van Parijs (BIEN), Werner Rätz (Attac Duitsland) en Guy Standing (BIEN) waren van hoog gehalte door hun aansprekende inhoud en de inspirerende voordracht.
In een afsluitend Europees rondje schilderden tien representanten de situatie in hun land. Daaruit ontstond het beeld dat - zeker in het afgelopen jaar – het idee van een onvoorwaardelijk basisinkomen in rap tempo aanhangers wint. In Zwitserland vond men inmiddels zoveel draagvlak dat de bevolking gaat stemmen over invoering ervan. De economische crisis, de krimpende arbeidsmarkt, de wegvallende zekerheden, de tanende democratie, de groeiende sociale ongelijkheid, de afbrokkelende zorg en het besef dat we onze planeet uitputten plaveien steeds sneller de weg.Vooralsnog blijft de politiek achter (bij de conferentie was slechts een enkele politicus aanwezig). Maar als sociaal-maatschappelijke en werknemersorganisaties (vakbonden) hun achterban blijven informeren en weten te mobiliseren zal de roep om een basisinkomen te luid worden om te negeren.
#UBIE2014
maandag 24 maart 2014
Het spinnen van een draadje in het semantische web
Vandaag bezocht ik het Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) voor een zogenoemde ‘inklopdag’. Aanleiding was een tweet van archivaris Christian van der Ven die vrijwilligers zocht voor semantiseerwerk aan de ArchiefWiki. Dit betekenis geven aan digitale gegevens vind ik nuttig en leuk, dus – na een afspraak te hebben verschoven – toog ik per trein naar Den Bosch.
Chido Houbraken leidde dit project in met een korte presentatie. Enkele Nederlandse archiefinstellingen hebben de handen ineengeslagen om te komen tot een ontologie met archiefterminologie met het doel deze aan te bieden aan DBpedia.
Daartoe wil men alle gedefinieerde en becommentarieerde termen uit de ArchiefWiki aanbieden als linked open dataset (in XML- en/of RDF-formaat) zodat deze als onderliggende standaard kan worden gebruikt door de archiefwereld; als het ware een draadje in het semantische web.
De ‘platte tekst’ uit de archiefwiki moet daartoe in velden worden ondergebracht. Op die manier krijgt deze namelijk een betekenis (semantiek) die voor computers begrijpelijk is.
Een legertje enthousiastelingen stortte zich daarom op de kleine 300 termen uit de Archiefterminologie voor Nederland en Vlaanderen (2003), de recentste standaard.
Via kopiëren, plakken en bewerken verdeelden we de gegevens over de velden van het door Tom Cobbaert ontworpen formulier. Iedereen nam een paar letters voor zijn rekening – ik de E, K en S - en onder het genot van een flinke hoeveelheid koeken, koffie, thee en frisdrank kon ik rond half vier naar Haarlem terugreizen.
Niet erg thuis in de archiefwereld heb ik een gezellige, zinvolle en leerzame dag beleefd. Bedankt Bosschenaren en veel succes met het project!
Chido Houbraken leidde dit project in met een korte presentatie. Enkele Nederlandse archiefinstellingen hebben de handen ineengeslagen om te komen tot een ontologie met archiefterminologie met het doel deze aan te bieden aan DBpedia.
Daartoe wil men alle gedefinieerde en becommentarieerde termen uit de ArchiefWiki aanbieden als linked open dataset (in XML- en/of RDF-formaat) zodat deze als onderliggende standaard kan worden gebruikt door de archiefwereld; als het ware een draadje in het semantische web.
De ‘platte tekst’ uit de archiefwiki moet daartoe in velden worden ondergebracht. Op die manier krijgt deze namelijk een betekenis (semantiek) die voor computers begrijpelijk is.
Een legertje enthousiastelingen stortte zich daarom op de kleine 300 termen uit de Archiefterminologie voor Nederland en Vlaanderen (2003), de recentste standaard.
Via kopiëren, plakken en bewerken verdeelden we de gegevens over de velden van het door Tom Cobbaert ontworpen formulier. Iedereen nam een paar letters voor zijn rekening – ik de E, K en S - en onder het genot van een flinke hoeveelheid koeken, koffie, thee en frisdrank kon ik rond half vier naar Haarlem terugreizen.
Niet erg thuis in de archiefwereld heb ik een gezellige, zinvolle en leerzame dag beleefd. Bedankt Bosschenaren en veel succes met het project!
Deze tekst verscheen eerder op de website Archief 2.0 (met afbeelding)
maandag 17 februari 2014
Wil jij ook in vrijheid kiezen welk werk je doet?
In juli van het vorige jaar verloor ik mijn baan bij de Muziekbibliotheek van de Omroep die - meer dan twee decennia lang - een groot deel van mijn leven bepaalde. De aan de publieke omroep opgelegde bezuinigingen leidden tot sluiting van die bibliotheek, wier enorme collectie bladmuziek nu ontoegankelijk ligt te verstoffen. Ook andere muziek beherende instituten (NMI, MCN, TIN) zijn opgeheven of gekortwiekt, een kapitaal- en kennisvernietiging van ongekende proporties. Een plan om muziekcollecties onder te brengen in een op te richten nationaal bladmuziekinstituut in Den Haag lijkt genoeg draagvlak te hebben, maar het is nog in de verkennende fase.
Mijn gedwongen ontslag noopte mij te gaan nadenken over het vervolg van mijn (arbeidzame) leven.
Mijn gedwongen ontslag noopte mij te gaan nadenken over het vervolg van mijn (arbeidzame) leven.
- Wat ga ik doen met de uren die ik niet meer aan mijn oude werkzaamheden - catalogiseren / digitaliseren / applicatie-, database- en websitebeheer / pr-activiteiten - kan besteden?
- Welke betekenis had mijn baan voor mij?
- Aan welke wensen/eisen zou een nieuwe baan moeten voldoen?
- Zou ik ook gelukkig kunnen zijn zonder betaald werk?
Hoe dichter ik bij beantwoording van die vragen kom, des te meer de conclusie zich opdringt dat voor mij een betaalde baan geen voorwaarde is om me gelukkig en waardevol te voelen. En als dat voor mij zo is geldt dat vast voor meer mensen. Hierop doordenkend ontstond bij mij de opvatting dat ieder mens in vrijheid een keuze zou moeten kunnen maken over hoe en waar zijn talenten en ambities in te zetten. In onze maatschappij wordt die keuze vooral bepaald door financiële overwegingen. Sterker nog, wanneer je geen betaald werk doet tel je maatschappelijk gezien minder mee. In een economie die ernaar streeft zo veel mogelijk productiviteit te bereiken met zo weinig mogelijk betaalde arbeidskrachten (werk), verbinden uitkerende instanties steeds meer verplichtingen aan het recht op een uitkering (met name het zoeken van betaald werk). Dit mechanisme van onverenigbare krachten gaat ten koste van tienduizenden uitkeringsgerechtigden.
 |
| Discussie over 'verplicht vrijwilligerswerk' voor bijstandsgerechtigden (5/2/2014) |
Het werkt stigmatiserend, demotiverend en het levert veel stress op, omdat er niet voor iedereen betaald werk is of omdat men wordt verplicht werk te doen dat niet bij zijn interesse (opleiding) of talenten past. Daarnaast kampen scholen, (sport)verenigingen, buurtcentra en politieke, culturele of sociale organisaties met te kort vrijwilligers om het - soms oorspronkelijk betaalde - werk te doen.
In mijn zoektocht naar antwoorden op de hierboven aangegeven (levens)vragen ontdekte ik de beweging die ijvert voor de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen. Met dit voor elke meerderjarige burger levenslang gegarandeerde inkomen komt onze maatschappij los van het financiële dictaat en heeft men de vrijheid om zijn leven vorm te geven naar eigen goeddunken.
Uit persoonlijke gesprekken blijkt dat veel van mijn kennissen die vrijheid zouden willen, maar daarbij vooral praktische bezwaren zien en weinig vertrouwen in de medemens hebben ('dan gaat er bijna niemand meer aan het werk'). Beantwoord voor jezelf de volgende vraag eens eerlijk: "Zou ik stoppen met werken wanneer ik onvoorwaardelijk een maandinkomen, van zeg € 1150, zou krijgen?".
Denk je dat veel mensen een ander antwoord dan jij zouden geven? Bewijs jezelf een dienst, neem de tijd om dit film-essay eens aandachtig te bekijken. Het biedt je vast verrassende inzichten.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat invoering van het onvoorwaardelijk basisinkomen veel goeds voor onze samenleving zal opleveren. Die overtuiging wil ik graag uitdragen. Momenteel bekijk ik welke manier het best bij me past. In de tussentijd meldde ik mij aan als lid van de Basis Inkomen Partij, die in Amsterdam, Bergen, Deventer en Utrecht deelneemt aan de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart.
Ik ben zeer benieuwd wat jouw mening is in dezen. Schroom dus niet inhoudelijk te reageren!
In mijn zoektocht naar antwoorden op de hierboven aangegeven (levens)vragen ontdekte ik de beweging die ijvert voor de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen. Met dit voor elke meerderjarige burger levenslang gegarandeerde inkomen komt onze maatschappij los van het financiële dictaat en heeft men de vrijheid om zijn leven vorm te geven naar eigen goeddunken.
Uit persoonlijke gesprekken blijkt dat veel van mijn kennissen die vrijheid zouden willen, maar daarbij vooral praktische bezwaren zien en weinig vertrouwen in de medemens hebben ('dan gaat er bijna niemand meer aan het werk'). Beantwoord voor jezelf de volgende vraag eens eerlijk: "Zou ik stoppen met werken wanneer ik onvoorwaardelijk een maandinkomen, van zeg € 1150, zou krijgen?".
Denk je dat veel mensen een ander antwoord dan jij zouden geven? Bewijs jezelf een dienst, neem de tijd om dit film-essay eens aandachtig te bekijken. Het biedt je vast verrassende inzichten.
Ik ben er inmiddels van overtuigd dat invoering van het onvoorwaardelijk basisinkomen veel goeds voor onze samenleving zal opleveren. Die overtuiging wil ik graag uitdragen. Momenteel bekijk ik welke manier het best bij me past. In de tussentijd meldde ik mij aan als lid van de Basis Inkomen Partij, die in Amsterdam, Bergen, Deventer en Utrecht deelneemt aan de gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart.
Ik ben zeer benieuwd wat jouw mening is in dezen. Schroom dus niet inhoudelijk te reageren!
dinsdag 11 februari 2014
Geslaagde mahjongdemonstratie in De Boskern
Afgelopen zaterdag mochten wij van Bamboe Acht ons verheugen in flink bezochte mahjongdemonstratie tijdens de Open Dag van sociaal cultureel centrum De Boskern in Hoofddorp. Meteen vanaf het aanvangs-tijdstip (11 uur) stonden er belangstellenden rond de twee tafels die gastvrouw Ellen Arendsen voor ons had vrijgemaakt.
In de weken rond de jaarwisseling maakte ik al met haar en haar collega Martin kennis dankzij clubgenote Shui Ying, die in De Boskern Tai chi-lessen geeft. Ik instrueerde er toen drie van Shui Yings cursisten.
Luuk en ik waren deze zaterdag aan de late kant na twee bussen te hebben gemist en ook nog eens een halte te laat te zijn uitgestapt. Blij verrast zagen we dat Anna, Leny, Mieke en Monique al volop aan het uitleggen en promoten waren.
Na een snel kopje thee nestelde ik me aan de tweede tafel, waarop een spel mét cijfers lag. Daar kon ik direct aan Wim, Bep en Maleise Lena de basisprincipes van mahjong vertellen. Met de stenen open sloegen we daarna aan het spelen tot Huub en Emmy de plaatsen van Bep en Lena overnamen. Ook met hen kwam ik al snel aan het spelen toe. Aan de andere tafel was in de tussentijd ook een geïnteresseerde aangeschoven op mee te spelen.
Iedereen die enige belangstelling toonde kreeg onze nieuwe folder mee. Wie weet zien we enkele van hen terug op een cursus, workshop of bij de club...
In de weken rond de jaarwisseling maakte ik al met haar en haar collega Martin kennis dankzij clubgenote Shui Ying, die in De Boskern Tai chi-lessen geeft. Ik instrueerde er toen drie van Shui Yings cursisten.
Luuk en ik waren deze zaterdag aan de late kant na twee bussen te hebben gemist en ook nog eens een halte te laat te zijn uitgestapt. Blij verrast zagen we dat Anna, Leny, Mieke en Monique al volop aan het uitleggen en promoten waren.
Na een snel kopje thee nestelde ik me aan de tweede tafel, waarop een spel mét cijfers lag. Daar kon ik direct aan Wim, Bep en Maleise Lena de basisprincipes van mahjong vertellen. Met de stenen open sloegen we daarna aan het spelen tot Huub en Emmy de plaatsen van Bep en Lena overnamen. Ook met hen kwam ik al snel aan het spelen toe. Aan de andere tafel was in de tussentijd ook een geïnteresseerde aangeschoven op mee te spelen.
Iedereen die enige belangstelling toonde kreeg onze nieuwe folder mee. Wie weet zien we enkele van hen terug op een cursus, workshop of bij de club...
Deze tekst verscheen eerder op de website van mahjongclub Bamboe Acht (met afbeeldingen)
zondag 19 januari 2014
Een nuttige nieuwjaarsborrel
Gisteren bezocht ik de Nieuwjaarsborrel van Wikimedia Nederland, de organisatie achter online encyclopedie Wikipedia. Plaats van handeling was het gebouw waarin onder meer de Koninklijke Bibliotheek (KB) en het Nationaal Archief (NA) zijn gehuisvest. | Voorafgaand aan de borrel sprak Mireille Kok (hoofd Marketing en Services a.i. bij de KB) over de toenemende samenwerking tussen Wikipedia en instituten met grote collecties. De vijf wikipedians in residence spelen daarbij een essentiële rol. Wikimedia-president Ziko van Dijk lardeerde zijn toespraak met rake humor, maar was zeer serieus toen hij stelde dat 'vrijwilligers het grootste kapitaal van de maatschappij' zijn. |  |
Tenslotte vertelde Ronn Boef op ongedwongen wijze over het project SG550, waarvan een doel is om zo veel mogelijk informatie en artikelen over de dit jaar 550 oude Staten-Generaal op Wikipedia te zetten.
Daarna sloot ik mij aan in een groepje dat een introductie kreeg in het editen van Wikipedia-lemmata. Bekijk mijn bijdragen hier.Mijn belangrijkste doel was de organisatie en medewerkers rondom Wikipedia beter te leren kennen. Dat is mij tijdens de borrel en het afsluitende etentje goed gelukt.
Binnenkort zal ik contact opnemen met Wikimedia om te zien wat ik voor ze kan betekenen.
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
 |  |
Meer foto's (van Sebastiaan ter Burg)
donderdag 9 januari 2014
Komt een man bij de kapper
Als je mahjong aan de man wilt brengen is creativiteit een essentiële eigenschap. Niet omdat niemand het spel wil spelen, maar omdat weinigen het kennen en kunnen. Om daar verandering in te brengen ontpopten mede-bestuurslid Jan en ik ons afgelopen dinsdag tot etaleurs. Nu je het waarom weet (mahjongpromotie) praat ik je bij over het hoe en wat.
In de afgelopen seizoenen gaven we diverse demonstraties van 'het spel der 1000 wonderen' (o.a. bij Boekhandel Blokker in Heemstede, bij lifestylewinkel DengDeng in Haarlem, in spellenwinkel Walhalla in Hoofddorp en in Het Spellenhuis in Haarlem). Het werd tijd voor iets anders.
Jan gaat altijd naar dezelfde kapper (Martin de Vries haarverzorging) in het drukke centrum van Haarlem en eigenaresse Anja besteedt altijd veel aandacht aan haar etalage. Met het Chinees Nieuwjaar - 31 januari - aanstaande creëerden ze een typische win-winsituatie: zij een actuele, opmerkelijke etalage, wij een gratis en weinig arbeidsintensieve manier om mahjong te 'verkopen'.
Jan gaat altijd naar dezelfde kapper (Martin de Vries haarverzorging) in het drukke centrum van Haarlem en eigenaresse Anja besteedt altijd veel aandacht aan haar etalage. Met het Chinees Nieuwjaar - 31 januari - aanstaande creëerden ze een typische win-winsituatie: zij een actuele, opmerkelijke etalage, wij een gratis en weinig arbeidsintensieve manier om mahjong te 'verkopen'.
Enthousiast over dit idee bood ik een aantal relevante attributen en mijn hulp aan. Een afspraak werd gemaakt en zo togen we met reclameborden, pas aangeschafte spellen, een fraaie waaier en wat promotiemateriaal en wat gereedschap naar de Jacobijnestraat 9zw. Tijdens de opbouw kwam een klant binnen die zich - met enkele vrienden - juist had opgegeven voor de beginnerscursus (start 22/1) die clubvoorzitter Wil periodiek geeft bij Casca. Wat een toeval!
In een kleine drie uur gaven wij - onervaren, goedwillende amateuretaleurs - vorm aan een uitstalraam dat al direct de aandacht van menig passant trok. Neem gerust een kijkje als je in de buurt bent!
In een kleine drie uur gaven wij - onervaren, goedwillende amateuretaleurs - vorm aan een uitstalraam dat al direct de aandacht van menig passant trok. Neem gerust een kijkje als je in de buurt bent!
Deze tekst verscheen eerder op de website van mahjongclub Bamboe Acht (met afbeeldingen)
Abonneren op:
Posts (Atom)