We beleefden geen reguliere trainingsavond gisteren. Niet zo een waarop Wil, Jan en ik met een vooropgesteld doel opdrachten geven aan onze clubgenoten en er gedegen wordt geoefend. Dat Jan afwezig was speelde wel mee, maar twee anderen redenen waren bepalender.
Eerst was daar het speciale bezoek van Anton Kösters, de voorzitter van de Nederlandse Mahjong Bond. Hij kwam sfeer snuiven, horen welke zaken er in onze club leven en natuurlijk ook spelen. Anton deed een aantal tafels aan en sprak tussen het mahjongen door met de Bamboe Acht’ers. Gezien het feit dat in onze vereniging veel recreatieve spelers huizen hoopt hij ook dat een of meer recreanten bereid zijn zitting te nemen in het NMB-bestuur. Hij constateerde al eerder dat Bamboe Acht zijn zaakjes prima op orde heeft (aantal actieve leden, deugdelijk spel- en lesmateriaal, goed georganiseerd, mahjongpromotie).
De meeste opwinding veroorzaakte echter de terugkomst van onze drie WK-gangers, Yvonne, Jeroen en Wil. Ze stalden hun trofeeën en andere curiosa uit op twee aparte tafels en vertelden enthousiast van hun belevenissen, zoals Wil en Jeroen al schriftelijk deden op www.mahjongnews.com en Yvonne via de mail aan mij persoonlijk. Vol bewondering en soms ook wel een tikkeltje jaloers keken en luisterden we toe. Mahjongnews-eigenaar Martin Rep had zaterdag zijn correspondenten op Schiphol verwelkomd en hen met een mahjongsieraad beloond. Jeroen kreeg in China al een onderscheiding voor zijn verdienste op het gebied van mahjongpromotie als organisator van de WK in Utrecht in 2010. En laureaat Yvonne kreeg voor haar prestaties in de landenploeg en haar viermansteam een medaille respectievelijk een fraai mahjongspel. Ze vertelde dat ze, in plaats van haar op zich al uitstekende 17 plek, afstevende op een sensationele 7 plaats. Met een grote voorsprong leidde ze in de laatste ronde toen haar Duitse tafelgenote een zelfgetrokken mahjong maakte van 160 punten. Yvonne gooide daarna ook nog de winnende steen voor een ander weg en weg ook was haar tafelwinst. Maar ja, dat is mahjong. Je weet nooit hoe lang de wong op je schouder blijft zitten.
Bij mijn tafelgenote Wil P. was dat gisteravond tamelijk lang. In de mahjongreeks (vier op ’n rij) die dit kersverse lid scoorde zat een zelfgepakte met vier verborgen pungen waarvan drie opeenvolgende (mixed, dus het viel nog mee …). Wil viel van de ene verbazing in de andere en kon de slaap vast een tijdje niet vatten. Hoewel de hoogstehandtrofee op een trainingsavond niet te winnen valt kreeg ze die toch mee. Dat was ook nog eens onterecht zo bleek want Kanna toverde deze mahjong uit de hoge hoed (zie foto onder) met voorzitter Anton aan haar tafel, die 107 punten noteerde.
Als gezegd, het was een bijzondere trainingsavond.
Deze tekst verscheen(met foto's) eerder op de weblog van mahjongvereniging Bamboe Acht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten