Henk Westrus kwam op 26 mei 1937 ter wereld in Haarlem. Al op zijn zesde was hij ervan overtuigd dat hij alleen maar muziek wilde maken. Al in zijn puberjaren schnabbelde hij bij Lou Bandy om de dure muzieklessen te betalen. Daarna vormde hij een trio waarmee hij in Scandinavische hotels klassieke en dansmuziek speelde. Hij ontmoette een Noorse die zijn levensgezellin werd. De altijd opgewekte Westrus was doordesemd met muziek; hij kon onmogelijk zonder en wilde alles kunnen spelen. Hij hield zijn klassieke techniek op peil met Beethoven, leerde jazz spelen door een jaar lang op te treden met blazer en mede-Haarlemmer Cees Smal en verdiepte zich ook in het specifieke Brecht/Weill-repertoire.
Carrière
Begin jaren '60 keerde Westrus terug in Nederland en kwam al snel in min of meer vaste dienst bij de VARA. Hij schreef muziek voor (politieke) radioprogramma's als In de Rooie Haan en Haagse bluf. Daarnaast begeleidde hij artiesten als Jasperina de Jong, Toon Hermans en Max Tailleur.
Als muzikale generalist genoot hij enorm van zijn deelname aan Pianistiek, de KRO-tv-inzending voor de Gouden Zeezwaluw-editie van 1976 in Knokke. Daarin deden acht Nederlandse pianisten (Jules de Corte, Louis van Dijk, Rob Agerbeek, Jaap Dekker, Daniël Wayenberg, Jan Wijn, Cor Cools en Henk Westrus zelf, dus) - alleen en samen - alle muzikale genres aan. Later werkte hij muzikaal mee aan de tv-shows van Sonja Barend, Rudi Carrell en Willem Ruis.
Zelfs vaklieden als Westrus opereren vaak in de schaduw van de artiesten die ze van muziek voorzien of begeleiden. Enige bekendheid geniet hij echter als muzikale vader van Kinderen voor kinderen.
Oeuvre
Voor de eerste editie (1980) van deze inmiddels 33 afleveringen tellende serie componeerde Westrus Verhuizen, De wrat en de jaarlijks opnieuw gearrangeerde begintune. De uitgebrachte elpee leverde Westrus een Edison op.
Wim Esseds arrangement voor de 3e editie (gezongen door Leonie Jansen) is digitaal beschikbaar. In andere afleveringen volgden o.m. de liedjes Tweelingen (1981), Gastarbeider (1982), Lui zijn (1983) en Wat ik worden wil (1987). De teksten waren in die gevallen van Jack Gadellaa.
Ook voor de geëngageerde liedjes in het politieke radioprogramma's In de Rooie Haan en Haagse bluf tekenden Westrus en (meestal) Gadellaa. Enkele titels: Ik ben Van Agt, Alleen de kiezer en D'66 adieu. Westrus componeerde daarnaast talloze herkenningsmelodieën (tunes) en jingles, onder meer voor Vijf tegen vijf, Sonja's goed nieuws show, Kieskeurig en Achter het nieuws.
Henk Westrus en de muziekbibliotheek
Als arrangeur had Westrus in het verleden zeer regelmatig contact met de muziekbibliotheek en kwam ook veelvuldig langs. In een interview vonden we de volgende passage uit een telefoongesprek:
'Mijn ideaal ligt dat niet op mijn naam in het archief? Nou, dat is óók wat, zou ik dat stuk een andere titel hebben gegeven... Laat ik eens even denken, of nee laat ik dat maar niet doen, dat geeft tóch niks. Ik kan jullie niet helpen, ik weet het niet'. Vervolgens tegen de interviewer: 'Ik heb er geen overzicht meer van, ik heb wel duizend dingen geschreven. Kijk, dan weet je dat niet meer, maar jammer is het wel, op die manier komen er dingen tussen wal en schip die misschien best wel leuk waren.'Helaas weten we nog niet wie het Westrus-oeuvre na 1 augustus zal beheren... (zie Wie zorgt voor het muzikaal cultureel erfgoed?).
In mei 2007 werd Henk Westrus benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Op 26 februari overleed hij op 75-jarige leeftijd.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op de website van de Muziekbibliotheek van de Omroep. Voor beeldmateriaal en relevante links klikt u hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten