Dit weekeinde stond weer een competitieronde op het programma, de derde. Luuk en ik bestegen onze stalen rossen en zetten koers naar Driehuis voor de wedstrijd tegen Velsen F2. Door een uit de kluiten gewassen, in geel-blauw gestoken jongeling met zijn moeder te volgen kwamen we probleemloos waar we wezen moesten. Zoals afgesproken was iedereen mooi op tijd aanwezig.
Op het veld aangekomen kon ik moeilijk geloven dat dit team de twee voorgaande wedstrijden verloor met al 10 doelpunten tegen. Twee van de negen spelers - waaronder onze gids - waren een halve kop groter dan Bas, de grootste van ons toch niet klein te noemen negental.
Dat voor het winnen van een voetbalmatch meer nodig is dan lengte en kracht bleek al ras. Sterker nog, de langste speler op het veld hielp ons zelfs aan de eerste goal door een dreigende voorzet van Mehdi in eigen doel te werken. Goed samenspel, overzicht en een superieure verdediging (Sven, Tim K. en Luuk) zorgden ervoor dat keeper Tim Z. wederom niet op proef werd gesteld.
Bas gaf hem na rust de kans om zijn tweede competitiegoal te scoren. Die greep Tim met beide handen aan. Hij gaf een bijna-goal van Mehdi een laatste zetje en tekende zo de 0-4 eindstand aan. Rick en Merlijn rondden in de eerste helft namelijk al twee van de vele vloeiende aanvallen af.
Dat de score niet hoger uitviel was met name te danken aan het feit dat het wel erg druk was met vaak zeventien (!) spelers op de Velsense helft. Maar ook de uitstekende keeper voorkwam dat we opnieuw de dubbele cijfers haalden.
Aanstaande maandag beginnen we met twee keer per week te trainen. We zullen er dus alleen nog maar beter op worden ...
SEIZOENDETAILS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten