Op wederom een stralende zaterdag speelden we de derde wedstrijd in onze bekerpoule, op het voor ons ongebruikelijke tijdstip van 12 uur. Waterloo F1 kwam op bezoek. Tot vorige week stond het team uit Driehuis trots bovenaan, totdat men onverwacht verloor tegen Schoten. We verwachtten dus een pittige tegenstander en die verwachting bleek gerechtvaardigd…
Waar sommige coaches hun beklag wel eens doen over een te slap begin hadden René en ik niets te klagen. DSS F3 schoot superscherp uit de startblokken. Mehdi wist het net zo snel te vinden dat ik de details ervan niet eens meekreeg. Het thuispubliek er eens lekker voor zitten. Met een verdediging als de onze heeft iedere tegenstander het lastig om te scoren. In de competitie kregen we pas zes doelpunten tegen en in de twee bekerwedstrijden trof Bloemendaal F6 een keer doel.
In het lange restant van de wedstrijd kregen we een les in positiespel die we ons hopelijk nog lang heugen. Tim K. en Luuk stonden continu tegenover een overmacht aan roodwitten, zeker toen we probeerden de drie snelle tegendoelpunten te compenseren. In de voorhoede was het ieder voor zich en niemand wist eigenlijk meer wat te doen. Zo wist Waterloo even bijna evenveel te scoren als al onze in de voorgaande wedstrijden, vooral dankzij hun nummer 6 (Jan) over wie bewonderend commentaar te horen was.
We prezen ons gelukkig dat we deze afstraffing ‘maar in de beker’ kregen.
Over twee weken volgt de uitwedstrijd voor de competitie en we zullen keihard moeten trainen om in die wedstrijd aan te tonen dat we daarin de terechte medekoploper zijn.
SEIZOENDETAILS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten